شقایقی که دیگه نیست!

#قسمت_نوزدهم

-اینجا کجاست؟

-هرچند وقت یه بار با بچه ها اینجا جمع میشیم.خوش میگذره!

-از بچه های دبیرستان کسی هست؟

_آره اتفاقا عاطفه و زهرا هستن.

عاطفه و زهرا هم مثل خیلی از بچه ها تو دبیرستان رفیق جینگ مریم بودن ولی ظاهر و ایناشون بیشتر به هم شبیه بود.

-چه خوب! خیلی دوست دارم ببینمشون!

سه تایی به سمت ساختمون میریم و مریم زنگ میزنه. از پشت آیفون صدایی میگه:به به! سلام! بفرمایید!

بعدم در باز میشه.میریم تو و بعد از چند تا پله وارد یه فضای نستا بزرگ فرش شده می رسیم که ده پونزده تا دختر همسن مون دورهم نشستن و حرف میزنن.

کفشامونو درمیاریم که بریم تو.دخترا با دیدن مریم کلی ذوق میکنن و سلام و چاق و سلامتی می کنن.

دوست مریمم که اومده بود دنبالمون توی جمع غریبه نیست.

فقط من غریبه م!!!! ظاهرشون با من فرق می کنه کاش همه شون مثه مریم باشن و بتونم تو جمعشون راحت باشم.

ادامه دارد…

چند روزیه تو این فکرم که مفصل باهات حرف بزنم.
تو این چند وقت خیلی اذیتت کردم…..ینی بیشتر به خودم ضرر رسوندم و خییییلی ازت دور شدم
دستم همیشه تو دستات بوده تو اوج ناامیدی تنها امیدم تو بودی ولی وقتی نگا می کنم که چقد پسرفت کردم شرمنده میشم
دیگه هرکی خبر نداشته باشه تو خبر داری که رفتار و کردار و گفتار و پندار و….م این روزا دست خودم نیس
تلنگر هم زیاد خوردم ولی….
نمی دونم چمه و نمی دونم چرا اینجوری شدم
وقتی به بچگیام فک می کنم…به هف هش سالگیم یا نه اصن به همین سه سال پیش
وااای به این زودی سه سال شد؟؟؟؟؟
آره…نزدیک یه ماه دیگه ورودم به این حال و هوا و آشناییم با این عشق شیرین و آسمونی سه ساله میشه
وقتی به اون شب اختتامیه اعتکاف و روزای بعدش فک می کنم دلم میخواد دوباره برگردم و رفاقتم باهاشو از نو شروع کنم
تا خیلی از خطاهایی که کردم و دل اونو….دل تو رو و دل همه آسمونیا رو شکوندمو انجام ندم دیگه
کاش زمان به عقب برمی گشت
کاش برمی گشت و از اول مهر همون انگیزه رو ادامه میدادم تا آخر اردیبهشت
کاش برمی گشت و همه رویاهام واسه سال هشتمی که حالا خرابش کردم واقعی می شدن
کاش…کاش…کاش
حالا دیگه همه اینا گذشتن و کاش گفتنم فایده نداره
تو این همه مدت….تو اون شبایی که دلم میخواس بخوابم و بیدار نشم…..آرزو میکردم یه بلایی سرم بیاد…..از خودم خیلی بسشتر از الان متنفر بودم……یه روز در میون میرفتم مدرسه….تو همه این مدت تو پشتم بودی و هوامو داشتی وگرنه شاید تا الان…..
اینکه الان زنده م و طول عمرم هرلحظه بیشتر میشه مطمئنم میکنه که یه جایی لازمم داری
یه مسئولیتی دارم……الان….سال دیگه….ده سال دیگه
پس واسه انجام مسئولیتی که واسم انتخاب کردی آماده م کن
کمکم کن ازین حال و هوا دربیام!!
عاشقتم و عاشقت می مونم!

هرچند در میدان نبرد اسلحه به دست نمی گرفتی

اما روز پاسدار روز تو هم هست

که پاسبان بودی

نام و یاد روزهای رشادت و شهادت را

و با صدای ماندگارت

نام یاران شهیدت را جاودانه کردی

و چه زیبا که سالروز پرکشیدنت با روز پاسدار و پاسداری مقارن شد!

و چه عاشقانه عروج کردی

و چه خوب جایگاه شهادت را دانستی که گفتی:

“زندگی زیباست

اما شهادت از آن زیباتر است!”

و خوشا به حالت که به آرزویت رسیدی!

و از قفس دنیا رها شدی

***

اگر سعی ما در امتداد راه توست

باید در سنگر خودمان

هرکجا که هستیم

یاد آن روزگار را

نام انقلاب را

نور اسلام را

پاسبان و پاسدار باشیم

پس برای ادامه دادن راهت

#من_یک_سپاهی_ام

تا اسم شمال به گوشمان می خورد دریا کنار و جنگل و جوج زدن به یادمان می آید! :))

و غافلیم از اینکه همه ی شمال همین چند قلم نیست! نمی دانیم که از لذت گشت و گذار در روستاهای سرسبز بی بهره ایم!

روستاهایی که پر از زمین های کشاورزی و انواع حیوانات در حاشیه ی جاده های خود هستند.

عکسی که در بالا مشاهده می کنید مربوط به یکی از خانه های روستای اشمنانطالم در نزدیکی شهر رشت استان گیلان است.

پیشنهاد می کنم حتما از فضا و هوای این روستا استفاده کنید و همچنین از معنویت امام زاده ی آن.

اگر گذرتان به «رشت-کیلومتر 6 جاده ی جعفر آباد به کته سر» افتاد به روستای اشمنانطالم سری بزنید.

ما هم اگر هنوز اینجا بودیم قدمتان روی چشم :))))

شقایقی که دیگه نیست!

#قسمت_هجدهم

به سمت مریم که میرم متوجهم میشه و گوشی رو خاموش می کنه.

با لبخند ازم استقبال می کنه:بیدار شدی؟

-آره.خب حالا بگو ببینم کجا میخوایم بریم؟

-باید خودت بیای و ببینی.پس برو حاضر شو تا منم یه هماهنگی هایی انجام ببدم! :))

-خب چی بپوشم آخه؟

-هرچه می خواهد دل تنگت! :)))

سرمو به نشونه ی تایید تکون میدم و میرم تو اتاق.

جایی که مریم بخواد بره احتمالا خیلی نباید لباسای چسنده و اینا پوشید….حالا محض احتیاط هم شده بخاطر خوشحالی مریم یه مانتوی نسبتا پوشیده تر می پوشم.شال گل گلی رو میذارم رو سرم و با مریم از خونه میریم بیرون.

-جایی که میخوایم بریم یه کم دوره.پس اگه اشکالی نداره دوستم با ماشین بیاد دنبالمون.

-نه بابا چه اشکالی؟!

چند دقیقه بعد یه ماشیم روبه رومون وایمیسته که یه دختر با تیپ و قیافه ی شبیه مریم پشت فرمونشه.از همونا که دلم میخواد با ماشین بهش بزنم!!

حواسم نبود خودم ماشین دارم1  البته بهتر! الان کی حوصله رانندگی داره آخه؟

می ریم و سوار میشیم. من عقب،مریم جلو.

دوستش ازم چنان استقبال گرمی می کنه که انگار چندین ساله همدیگه رو می شناسیم.

-سلااام! حالتون چطوره؟ خوبین؟ :)

-سلام :|   بله ممنون.

-از آشنایی با شما خوشبختم!

-ممنون…..منم همینطور

البته منم همینطور آخرش رو همینجوری گفتم حالا یه ذره بگذره ببینیم خوشبختیم یا نه!

ماشین راه میفته و بعد ازز حدود ده دقیقه جلوی یه ساختمون دو طبقه وایمیسته.

ادامه دارد…