اصلا ایام شهادت مادر بدون سردار یک حس غربت عجیبی به آدم می دهد….

اما اینکه باید صبر کنیم تا زمان ظهور مولا که حاج قاسم کنار مهدی فاطمه در مراسم روضه ی مادرش شرکت کند یک حس امید و توکل زیبایی به آدم می دهد. :)

این آمیختگی حسی و داغ سنگینی که آقای ترامپ قمارباز بر قلب هایمان تا ابد حک کرده باعث شده انتقام طلبی مان سخت تر،فریادهایمان پرصلابت تر و امیدمان به نزدیکی پیروزی بیشتر شود.

و بیشتر این شعر را زمزمه کنیم که:اندکی صبر! سحر نزدیک است…

یا:رفته سردار نفس تازه کند برگردد

                      که ظهور گل نرجس به خدا نزدیک است

خلاصه که زهی خیال باطل که ما با این داغ زانوی غم بغل گرفته و کاسه ی چه کنم دست بگیریم

خب آن کاسه ی چه کنم توی سر خودتتان بخورد!! وقتی ما آقا را داریم چرا باید بلاتکلیف باشیم؟؟

گوشه ای از انتقام سخت ما را امروز دیدید…اما فقط گوشه ای کوچک از آن را!

با شما کارها داریم…..!