حال و روزمان در هفته ای که گذشت تعریفی نداشت….

اما بگذارید که بگذریم از اتفاقات تلخی که رخ داد و دل ببندیم به رویش ها و امیدها…

عزاداریم.درست! اما نباید حواسمان از مکر و فریب دشمن پرت و به عزاداری و ماتم مشغول شود.

می دانیم دشمنان داخلی و خارجی منتظر چنین فرصتی بودند تا از غفلت مردم و عزاداری آنها بهره ببرند.

تا درست همان دم که مردم از هرطرف همدل شدند و دلخوش به این اتحاد، با یک حرکت ناجوانمردانه از احساسات پاک مردم سوء استفداه کرده و اهداف شوم خود را تحقق بخشد.

سردار دلهایمان رفت.درست! اما نباید از سردار سلیمانی های دیگر غافل شویم…

از کسانی که خار چشم دشمنانند و دشمن در فکر کنار زدن آنها…

می دانم که سخت است.سخت است قلبت عزادار و مسئولیت به این سختی بر دوشت باشد.سخت است در این بهبوهه و هیاهو تشخیص حق از باطل….می دانم

اما بیاید تا برخیزیم و ساعت هایمان را به وقت کار و تلاش تنظیم کنیم.به وقت جهاد بی وقفه و بدون استراحت.به وقت گام برداشتن در مسیر حق و گم نکردن خود در فتنه های پرحیله ی دشمن.تا روزی از همین روزها که همین ساعت زنگ بزند و پیروزی نهایی حاصل گردد.

خودمان را برای آن روز آماده کنیم و رهبرمان را…سپاهمان را…بسیجمان را در این روزای پرتلاطم رها نکنیم….و خدایی ناکرده اهل کوفه نشویم

و کفی بالحلم ناصرا