چه مهمانی باصفایی بود! انقدر زیبا و آرام بخش که نفهمیدیم چطور گذشت؟…..چطور یک ماه شد و وقت وداع رسید؟….

سفره ای که در طول این یک ماه پهن بود درحال جمع شدن است و این ساعات آخرین فرصت های استفاده از برکات آن.

سخت است از آغوش مهربان خداوند و مهمانی زیبایش جدا شدن! اما کاش این شیرینی و لذت یادمان بماند تا در طول سال،آغوشش که همیشه به رویمان باز است را فراموش نکنیم.فرصت هایی که هرچند نه به برکت این ماه،اما هنوز هستند را فراموش نکنیم.

کاش عشق بازی هایمان با معبود تنها در سحرهای رمضان خلاصه نشود! کاش این نزدیکی و صمیمیت را دوباره غبار فراموشی و غفلت نپوشاند!

کاش حال و هوای زیبای لحظات افطار،هوای هر روزمان باشد و این همه زیبایی را در صندوقچه ی خاطرات،تا سال دیگر رها نکنیم!

رمضان زیبا و شیرین! زود تمام شدی! اما مطمئنم زمان انقدر سریع می گذرد که بر چشم بر هم زدنی دوباره خواهی رسید!

دیگر وقت وداع و جدایی از راه رسیده.باید رفت و از برکاتت در ماه های دیگر استفاده کرد.

یک ماه با تو برایم شیرین تر از هرماهی گذشت! خداحافظ!