#دلنوشته
?امروز بیشتر از همیشه به شعر «ما تا ابد تنهای تنهاییم»* پی بردم. مطمئن تر شدم که راهی که دارم میرم درسته.مطمئن شدم این مخالفتا، این توهینا ، این زخما نشونه ی درستی راهیه که توش پا گذاشتم
?مطمئن شدم راهی که توش پا گذاشتم راهی نیست که توش بشه کم آورد.راه راحت طلبی و به کام بودن دنیا و بر وفق مراد بودن اوضاع نیست.
? ولی وعده ی شیرین پیروزی که خدا بهمون داده واسمون انگیزه ست.راهی که داریم میریم خیلی سخته! خیلی! ولی همین سختیا رو اون بالاسری که از همه عادل تر و باانصاف تر و باوفاتره می بینه.
?پس نباید نگرانی و دلهره و شک به دلمون راه بدیم.نباید با این سختیا و تهمتا و توهین ها که کم هم نیستن پشتمون خم شه.نباید!
?این زخما ما رو واسه ی ادامه دادن راه آبدیده تر می کنه و مطمئن تر.
?پس اگه زخمی، سنگی، مانعی جلوی راهت بود، یه نگاه به آسمون بکن و بهش بگو:سپردمش به خودت.
* این رسم این دنیاست می دانم
ما تا ابد تنهای تنهاییم!
حامد زمانی
#توکل
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 