کاش روزی برسد که همه بتوانیم از ته ته قلبمان مهربانی ات را باور کنیم.

کاش بتوانیم طعم شیرین و واقعی بندگی ات را بچشیم.

کاش لذت عبد بودن را حس کنیم و آن عبدی باشیم که باید.

کاش قدرشناس نعماتت باشیم و فقط در لحظه های سخت  تو را به یاد نیاوریم.

کاش در شادی و وقتی که ایاممان به کام است هم از ذکر و یادت غافل نشویم.

کاش فقط مسلمان نباشیم و مومن شویم.مومن واقعی!

کاش سرباز خوبی برای راهت باشیم و یار خوبی برای دینت.

و تا آخرین لحظه در پی عشق و بندگی ات باشیم و در غفلت و بی خبری نمیریم.

دستمان را بگیر!