#دلانه
وقتی به رفتن بقیه و جاموندن خودم نگاه می کنم?یاد سال های دفاع مقدس میفتم.یاد اون جوونایی که دلشون واسه شلمچه و چزابه و فکه پر میزد ولی به هر دلیلی نمی تونستن برن?یاد انیمیشن فرزندان آفتاب میفتم.وقتی یونس بخاطر پدر و مادرش نرفت جبهه ولی درآخر سهراب آزاده شد و حجت رزمنده و یونس زودتر از همه شهادتش رو گرفت?
حالا صمیمی ترین رفیقم داره میره…معلمای مدرسه..دوستان…اطرافیان….و من می مونم با یک دنیا حسرت و گریه و دلتنگی.????
همه دارن میرن بین لشکر عظیم و میلیونی ارباب و من باید باحسرت توی فیلم و عکس ها دنبالشون بگردم?
اما ناامید نیستم✌️ می دونم اگه رفتنی نشدم حتما لیاقت نداشتم?شایدم حکمتی داره و موندنم بهتر از رفتنمه?
به هرحال من بازم تلاش می کنم.اونقدر مربوبِ ارباب میشم تا بالاخره قبولم کنه و بخردم?
به امید اینکه سال آینده فقط با دلم بین این ارتش بزرگ نباشم…
قدم قدم….
با یه علم…
میون ارتشش برم سمت حرم
??
زائرین ارباب!التماس دعا
دعای کربلا…
دعای شهادت…
جامونده های همدرد?!
ما با پای دلمون قدم برمی داریم
ما توی کوله پشتی قلب زوار به حرم نزدیک میشیم
ما با اشک هامون به سمت شش گوشه میانبر می زنیم
?
از کَرَمش ناامید نباشید
فقط…
دعا کنید…
کربلا ندیده نریم?
یاحق