جمعه ای می آید…
جمعه ای از پس این درد و غم دوری تو…
جمعه ای از پس دلتنگی و آه…
جمعه ای از پس این ابر سیاه…
جمعه ای از پس دیوار گناهان بشر…
جمعه ای رنگارنگ…
جمعه ای تا بزداید زنگار…
جمعه ای تا ببرد هرچه غبار
ز رخ ناب و تمیز دل ما
که شد خاک آلود…
که شده معدن انواع گناه…
که شده مانع از ادامه ی راه…
راه پر پیچ و خم عصر ظهور…
و همان راهی که…
«مدعی های دیانت» شده اند از آن دور…
راه سختی است این راه!…
و اگر تاب نیارد دل ما…
بهر بگذشتن و رد کردن این وسوسه ها…
وارد جاده ی فرعی شود و…
دور از این عالم زیبای دیانت و ولایت و شهادت….
آن زمان می شکند قلب امام!
و عقب می افتد…
روز زیبای ظهور!
***
پس بیا تا با هم
با دعای ندبه
با دعاهای دگر…
با مفاتیح بهشت
ببریم از دل خود هرچه غبار
بزداییم ز دل ها زنگار
تا نباشد صرفا
اسممان منتظر و…
دیگر هیچ!…
پس بیا تا با هم
دست خالی گدایی مان را
ببریم پیش خدا
تا ببخشد بر ما
هرچه مانده تا رسیدن به ظهور…
تا ببخشد بر ما هر چه گنه…
نشود راه درست هرگز «کج»
التماس دعا ز بهر فرج!
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 